مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
من کـویـرم آمـدم تا ابـر بـارانـم کـنـنـد آتـشـم اما در این شب‌ها گـلسـتانـم کنند شب به شب این در زدن‌ها کار خود را می‌کند هر چه باشم درد، در این ماه درمانم کنند من گناهم هرچه هست از نا امیدی کمتر است غرق عصیانم، الهی غرق غفرانم کنند مست دنیایم ولی این شب‌نشیـنی‌ها مرا مستِ مستِ مست از سبحانَ سبحانم کنند هرچه باشم از محالات است در این بارگاه بی‌محـلی بر من و حال پـریـشانـم کـنند چهارده شب من در این خانه گدایی کرده‌ام تا که امشب آستان بوسِ حسن جانم کنند ظلمت محضم ولیکن رو به ماه آورده‌ام بر خـدای دست و دلبازان پـناه آورده‌ام ریخت عالم را بهم، دست عطای مرتضی هر که را دیدم شده امشب گدای مرتضی ثـانیه ثـانـیه امـشب به گـل روی حـسن مرده زنده می‌کند دارالـشـفای مرتضی آی دنیا بعد از این از فقر دیگر بیمه‌ای آمده مشکـل‌گـشـای بـچـه‌های مـرتضی لشکر باطـل چه آید بر سرش، الفـاتحه فاطمه آورده سرلشکـر برای مـرتضی آمـده تـا روزهای تـلـخ را شـیـرین کند آمده غـوغـا نـمـایـد پـا به‌پـای مرتضی کار تزویر و نفاق و ظلم و فتنه زار شد عالمی مبهوت این شاه و سپه سالار شد ای مبارک ماهِ این ماه مبارک یا حسن آمدی و با تو شد جود و کرم معنا حسن آشـنا و غـیر نـشـنـاسد مـرام فـاطمی‌ت ای دلت دریاتر از دریاتر از دریا حسن ای که بر زهرا تو اول‌بار مادر گفته‌ای ای بزرگ و ای سرآغاز بنی‌الزهرا حسن شیر مرد معرکه، سردار صفین و جمل هر کسی که با تو در افتاد شد رسوا حسن ای که زد صلح تو طعنه تا ابد بر هر چه جنگ هرچه آید پیش، باشد پرچمت بالا حسن اولین شاگرد و شاگـرد اول مـولا تویی مرشد شیران بی‌تکـرار عـاشورا تویی ای همیشه چاره سازم دوستت دارم حسن سـرور بـنده نـوازم دوسـتت دارم حسن همدمم، سنگ صبـورم، ای پـناه آخـرم محرم هر درد و رازم دوستت دارم حسن مهربان آقای من یک بار هم در خانه‌ات رد نشد دست نیازم دوستت دارم حسن بارها با نام تو در طـرفـة‌العـیـنی فـقـط طی شده راه درازم، دوستت دارم حسن هرکه خواهد هر چه گوید من مسلمان توأم ای نیازم، ای نمازم، دوستت دارم حسن من به مردم گفته‌ام دارم رفاقت با حسن آبـرویم را نـبـر روز قـیـامت یا حـسـن یا معـز الـمؤمنین ای خسته از کـفـارها آمده جـانت به لب از ظاهـر دیـن‌دارها آی لعـنت تا قـیـامت بر مـرام روزگـار هیچ کس یـاور نـشد بر یـاور بی‌یـارها هم به مسجد، هم به خانه، هم میان کل شهر خوب حقت را ادا کردند ای گل، خارها ای شهید مـاجـراهای مگـوی روزگـار تا ابـد شـرمـنـدۀ تو کـوچـه‌هـا دیـوارها شاهِ افـلاکی من، حـتی مـزار خاکی‌ات می‌زند طـعـنـه به کـل کـاخ‌ها دربـارها ای شهید کوچه‌ها، تنهاتر از مولا حسن چشم ماهی‌های دریا از غمت دریا حسن |